Ben Gidiyorum Çocuk

Bak hava fısıldıyor ayrılık zamanını,

Gökyüzünün yanaklarından süzülüyor

damlalar,

Geldi çattı o an işte,

Ben gidiyorum çocuk…

Bir tek sen vardın işte,

Bir tek sen!

Hiçbirşeyi yerine koyamadığım,

Hiçbir hissi seninkine değişemedim…

Ama ayrılık zamanı geldi mi,

Ama bitmeden, tükenmeden gitmeli,

En tadında, en yoğun anında bırakmalı

Herşeyi…

Değil mi çocuk?

Soruyorum kendime;

Bir daha sevebilir mi insan?

Bir daha aşık olabilir mi biri?

Birine böyle deli?

Böyle çaresiz?

Böyle yalnız?

Böyle vurgun?

Böyle durgun?

Soruyorum hayata;

Bir kez olsun masallar gerçek olamaz mıydı?

Bir kez olsun kalp kalbi bulamaz mıydı?

Bir kez olsun, bir kez saf sevgi yaşanmaz

mıydı?

Bir kez de aşk kaderi yenemez miydi?

Yenemedi…

Yenildik çocuk,

Yenildim çocuk…

Aşk yenildi,

Sevgi yenildi!

Bir kez daha!

Çok sevdim çocuk be!

Çok…

Ama ben seni hep çok seveceğim,

Gidiyorum diyorum ama bakma öyle dediğime,

Gidemem, bırakamam,

Gidebilir miyim ben senden çocuk?

Bırakabilir miyim seni?

Ben giderim senden de çocuk,

O bakışların gözümden,

O sesin kulaklarımdan,

O ellerin ellerimden gider mi çocuk?

Sen söyle,

Sen benden gidebilir misin?

Tutmasan da elimi dilediğim gibi,

Bakmasan da gözlerime düşündüğüm gibi

içten,

Sarılmasan da öyle derin hissettiğim gibi,

Adımı duyduğum gibi demesen de…

Ben senden hiç gidemem çocuk…

Ama gidiyorum işte,

Biliyorum özlersin sen beni,

Kabul etmezsin de,

Bastırmak için özlemini sinirine yenik

düşersin,

Bastırmak için özlemini zaaflarına yenik

düşersin,

Biliyorum çok kaybolursun kalbinde,

düşüncelerinde, anılarda…

Ama tutmadın elimden çocuk,

“Gitme!” demedin gözlerinle,

“Yapma!” demedi kalbin kalbime,

Sessizce bakıyorsun işte arkamdan…

Ama bu bitmedi çocuk,

Sadece kitledim kalp kapını bir zaman için,

Görüşeceğiz,

Bir gün,

O gün ki,

Kalp defterleri açılacak,

Bir ses yankılanacak kulaklarda,

Arşa yükseleceğiz,

Hesaplar alınacak,

Ve biz seninle o gün karşılaşacağız,

O gün hesabını vereceğiniz kalplerimizde

açıtğımız yaraların,

Egomuz uğruna yerle bir ettiğimiz

vicdanların,

İşte bizim hikayemiz o zaman anlaşılacak,

O zaman gün yüzüne çıkacak,

Ya sonsuza dek bir bütün olacağız,

Ya da zamanda, kalpte kalanlarla bir hiç

olacağız.

Çağdaş Kpck

Add Comment

30 Kasım 2015 Pazartesi

About Çağdaş Kpck

Pf Çağdaş!

Merhaba, Ben Çağdaş Kahramanmaraşın Elbistan İlçesinde Doğdum. İlköğretim Ve Liseyi Burada Tamamladım Şuan Üniversiteye Hazırlanıyorum.Koyu Fanatik Fenerbahçe Taraftarıyım Maç İzlemeyi Çok Severim Aynı Zamanda Pes Oynamayıda...Dizi Olarak Diriliş Ertuğrulu İzlerim Sadece Ve EAD Hayranıyımdır RSC Şirketinde Üyeliğim Vardır... Yemek Olarak Yemek Ayrımı Yapmam Asla Hepsini Yerim Müzik Olarak Kulağıma Hoş Gelen Tüm Şarkılar Benim Canımdır...Sonracığıma Gezmeyi Severim Dolaşmayıda Severim ÖyLe Yani... En Sevdiğim Renk Mavidir Yengeç Burç'um Tanıyan Herkesin Takdirindeyim Kimseye Yanlışım Olmamıştır Herkese En İyi Halimle Yaklaşıyorum...Hayatıma Anlam Katan Her Olay Özeldir. Beni Yaşama Bağlayan Herşey Aslında Bir Mucizedir.

Önüne Geçemediğim Tek Şey Kaderdir. Bugün Yaşadığım Herşey Dünden Kalma Sebeplerdir..

Aslında Hayat Dediğin; Yaşayabildiğin Kadar Güzeldir... Hayatın sana verebileceği en büyük

armağan tutabileceğin bir eldir; bir insanın verebileceği en güzel armağan bir yürektir ve

inan bana sevmek yürek işidir...

Ailem, dostlarım ve sevdiklerim yaşanılan her anda hep birarada (onunla) yanımızda oldukları için ne mutlu bana....